Dieta Młodego Piłkarza
Stowarzyszenie Młodych Piłkarzy Żuri dba o Swoich podopiecznych wskazując jedną z dróg rozwoju młodego człowieka. Tym razem trochę o odżywianiu.
PAMIĘTAJ:
1. Staraj się jeść pięć posiłków dziennie.
2. Zjedz wartościowe śniadanie, które daje energie na cały dzień.
3. Jedz posiłki najpóźniej dwie godziny przed treningiem.
4. Dieta sportowca powinna być bogata w WĘGLOWODANY!!
5. Piłkarz powinien wypijać w ciągu dnia około 3 litrów płynów.
6. Wystrzegaj się napojów o dużej zawartości cukrów /coca cola, pepsi itp/. Napoje tepowodują ograniczenie koordynacji ruchowej.
7. pamiętaj o witaminach, one są odpowiedzialne za regeneracje mięśni i całego organizmu.
8. Wystrzegaj się jedzenia FAST- FOOD-ów. Jest to żywność wysokotłuszczowa i ciężkostrawna której wystrzega się każdy mądry sportowiec /Mc Donalds, Mr Hamburger itp/
TYLKO PRAWIDŁOWA DIETA MŁODEGO PIŁKARZA, ODPOWIEDNI TRENING I MOTYWACJA TO RECEPTA NA SUKCES!!!
Węglowodany – to najlepiej przyswajalne, lekkostrawne źródło energii. Do ich spalania organizm zużywa niewiele tlenu. Jest to bardzo ważne, ponieważ podczas meczy organizmu sportowca często wykonuję pracę beztlenową – szybkościowosiłową. Zapasy węglowodanów w organizmie są niewystarczające, a ich wyczerpanie kończy się zmęczeniem i zmniejszeniem wydolności. Dieta zawodnika musi zapewniać codziennie dużą ilość węglowodanów, przyjmowanych z odpowiednich źródeł. W jadłospisie powinny więc znaleźć się produkty zbożowe (źródło skrobi): pieczywo, kasze, ryż, makaron, płatki i musli, jak również owoce i warzywa (źródło glukozy i fruktozy), jak również cukier (sacharoza). Uzupełnianie węglowodanów zalecane jest podczas treningu trwającego dłużej niż godzinę. Po każdej godzinie ćwiczeń należy spożyć 30-60g węglowodanów . Zapasy węglowodanów trzeba również uzupełnić po treningu. Najlepiej w formie owoców, pieczywa, płatków.
Witaminy: Sportowiec ma duże zapotrzebowanie, szczególnie na te minerały i witaminy, które biorą udział w metabolizmie energii, rozwoju i regeneracji tkanek, produkcji czerwonych krwinek i obronie przed wolnymi rodnikami.
W grach zespołowych wzrasta zapotrzebowanie na:
• wapń, w diecie powinny więc znaleźć się codziennie duże ilości mleka i produktów mlecznych,
• fosfor, którego źródłem są sery, mięso, ryby, jaja,
• magnez i potas, które znajdują się w nasionach roślin strączkowych, orzechach, warzywach i owocach, rybach i produktach zbożowych: kaszach, razowym pieczywie,
• żelazo, które powinno pochodzić w diecie głównie z produktów zwierzęcych –mięsa, podrobów,
• witaminę C (źródła: warzywa: papryka, brukselka, brokuły, kapusta i owoce: porzeczki, truskawki, cytrusy, owoce dzikiej róży), witaminę E (źródła: oleje roślinne: słonecznikowy, rzepakowy, margaryny, jajka, orzechy) i beta-karoten (źródła: żółte,pomarańczowe i czerwone warzywa, i owoce),
• witaminy z grupy B, a szczególnie B1, B2, B3, występujące w produktach zbożowych, mlecznych i mięsie.
Ze względu na duże straty potu w codziennym jadłospisie trzeba uwzględnić zwiększone zapotrzebowanie na sód.
Żywienie podczas treningów i zawodów!!!
W okresie treningów pożywienie powinno być przede wszystkim mało objętościowe,
wysokoenergetyczne, wysokowitaminowe, o małej zawartości tłuszczu. W okresie częstych, intensywnych ćwiczeń w ciągu dnia trzeba ograniczać produkty ciężkostrawne, takie jak ciemne pieczywo, groch, fasolę, kapustę i duże objętościowo, zwiększyć natomiast produkty o małej objętości, a zawierające duże ilości kalorii, np. słodycze.
W czasie zawodów i treningów trzeba zapobiegać spadkom poziomu glukozy we krwi, ponieważ od razu odbija się to na pracy mózgu i zdolności sportowca do wysiłku fizycznego. Nie można więc doprowadzić do tego, by przerwy między posiłkami przekraczały 4 godziny. Częste przyjmowanie pokarmów działa korzystnie na syntezę białka w mięśniach i zapobiega znacznym spadkom glukozy we krwi, doprowadzających do spadku siły fizycznej.
Posiłek duży objętościowo trzeba spożyć 2-3 godziny przed treningiem (zawodami),
0,5 godziny przed ćwiczeniami można dodatkowo zjeść mały posiłek, będący źródłem łatwo przyswajalnych węglowodanów.